Dachówki bitumiczne

Gont bitumiczny to odpowiednio uformowany pas wycięty z papy asfaltowej. Dzięki wcięciom, pasmo wygląda jak zespół kilku przylegających dachówek.

W zależności od rodzaju wcięcia, dachówki mogą mieć różne kształty. Najczęściej spotykane to: prostokąt, trójkąt, karpiówka, łuska, trapez, sześciokąt, classic, master i dachówka złożona z dwóch sklejonych warstw.

Budowa pokrycia:

• osnową jest włóknina szklana lub mieszanka włókniny szkła i tworzyw sztucznych, zabezpieczona przeciwwilgociową masą bitumiczną.
• wierzchnią warstwą jest folia metalowa lub częściej spotykana gruboziarnista posypka mineralna, barwiona na różne kolory. Może być również odpowiednio cieniowana, dając wrażenie trójwymiarowości pokrycia. Obok walorów estetycznych, barwienie uodparnia na działanie czynników chemicznych i wpływów atmosferycznych. Posypka nie kruszy się i nie blaknie pod wpływem promieni słonecznych, mrozów ani kwaśnych deszczów.
• spodnia powierzchnia dachówki może być pokryta drobnoziarnistą posypką (piasek kwarcowy, talk lub inny materiał sproszkowany) albo folią z tworzywa sztucznego. W ten sposób zabezpiecza się elementy ułożone na sobie, przed sklejaniem się podczas składowania. Dzięki paskom klejącym umieszczonym na spodzie, w wyniku nagrzewania przez słońce, gonty bitumiczne po ułożeniu samoistnie się sklejają. Proces ten nazywa się wulkanizacją.

Dachówki bitumiczne można układać jedynie na pełnym podłożu, wykonanym z desek lub materiałów drewnopochodnych, na przykład płyty wiórowej V-100 lub OSB czy sklejki wodoodpornej. Powierzchnia poszycia musi być równa i sucha - wilgotność nie może przekroczyć 21%. Deski poszycia należy zaimpregnować środkiem grzybobójczym i ognioochronnym. Na powierzchnię 1 m2 układa się od 6 do 9 pasów.
Do montażu dachówek bitumicznych potrzebne są: młotek lub zszywacz, miarka, szczotka dekarska, poziomica, nóż lub nożyce dekarskie, listwa do docinania, szpachelka, klej albo kociołek do podgrzewania lepiku.

źródło: http://www.e-dach.pl

Folia na dach - zakup kontrolowany

Poszukiwana: folia dachowa paroprzepuszczalna i paroizolacyjna na dach o powierzchni 120 m2. Dach jest średnio skomplikowany - czterospadowy z dwiema lukarnami i 3 oknami połaciowymi; pokryty będzie dachówką ceramiczną; dom jest parterowy z poddaszem użytkowym musimy więc kupić folię wysokoparoprzepuszczalną.

Dach określany jest przez projektanta i wykonawców jako "średnio skomplikowany" jednak przeciętny człowiek może mieć trudności z policzeniem potrzebnej ilości foli. Dlatego korzystamy z pomocy dekarza, który po obejrzeniu rzutu dachu tłumaczy, że przy takim układzie i lukarnach potrzebujemy od 55 do 100 proc. więcej foli (w stosunku do powierzchni dachu). Ponieważ nasz dach ma 120 m2 kupimy ok. 200 m2 folii paroizolacyjnej i paroprzepuszczalnej, a więc o 60 proc. więcej.

Patrzymy na parametry

Dom jest parterowy z poddaszem użytkowym, więc powinien mieć dobrze ocieplony i zaizolowany dach. Musimy kupić dwa rodzaje folii - paroprzepuszczalną i paroizolacyjną. W dołączonym do projektu zestawieniu materiałów potrzebnych do budowy domu, architekt zalecił, aby na dach zastosować folię wysokoparoprzepuszczalną. Dekarz powiedział, że to dobre rozwiązanie, bo folie te stosuje się zamiast sztywnego poszycia i papy wtedy, gdy poddasze ma być ocieplone, a na dachu ułożona będzie dachówka ceramiczne lub cementowa. Folia ta może stykać się z izolacją cieplną i nie ma obawy, że zostanie zawilgocona. Odradzał nam stosowanie tańszej, ale trudniejszej w ułożeniu folii o niskiej paroprzepuszczalności, ponieważ trzeba będzie zostawić szczelinę wentylacyjną - w przeciwnym razie izolacja może ulec zawilgoceniu. A wykonanie takiej szczeliny jest trudne i pracochłonne, dlatego bezpieczniej i prościej jest zastosować droższą folię (wydamy na folię, ale oszczędzimy na robociźnie). Co do rodzaju paroizolacji, polecił kupno zwykłej i niedrogiej folii.

Ponieważ dach chcemy zrobić szybko, jeszcze przed zimą, przejrzeliśmy oferty producentów. Skontaktowaliśmy się z kilkoma z nich. Doradca firmy Tyvek, po otrzymaniu krótkich informacji na temat dachu odradził zakup najmocniejszej, ale też najdroższej folii Tyvek SUPRO. Zaproponował tańszą, ale równie mocną Tyvek PRO. Polecił, aby zadzwonić do autoryzowanych składów budowlanych, które sprzedają ich produkty. Akurat trwała promocja cenowa, więc folie można kupić w cenach niższych, niż podane w cenniku na stronie internetowej.

Szukamy promocji

Dzwonimy po punktach sprzedaży i dowiadujemy się, czy handlowcy mają jeszcze w ofercie folie Tyvek PRO. Po wykonaniu kilku telefonów do poleconych składów budowlanych okazało się, że są trudności z dostaniem materiałów. Kończy się sezon i zostały tylko ostatnie sztuki. Ceny także są różne. W jednym składzie nawet wyższe niż na stronie internetowej producenta. W końcu znajdujemy folię Tyvek PRO po 5,5 zł za m2, ale pod warunkiem, że kupimy 225 m2 (3 rolki). Liczymy - za 3 rolki zapłacimy 1237 zł, w innym składzie za 1 m2 chcą 6,4 zł, ale można kupić 200 m2 i będzie nas to wtedy kosztowało 1280 zł. Wybieramy pierwszą opcję. Kupujemy też folię paroizolacyjną Isover po 2,6 zł za m2. W żadnym składzie nie ma folii paroizolacyjnej Tyvek, bo - zdaniem sprzedawców - jest za droga (7,4 zł za m2). Doradca w składzie, zapewnia nas, że nie ma potrzeby kupowania drogiej folii, wystarczy ta, na którą się zdecydowaliśmy.

Ostatecznie kupujemy 3 rolki folii paroprzepuszczalnej za 1237 zł i paroizolacyjną za 520 zł (200 m2). Teraz musimy szybko pojechać do składu po odbiór materiału. Płacimy na miejscu gotówką 1757 zł.

Przykładowy wybór

TYVEK, Pro Membrana wysokoparoprzepuszczalna, dwuwarstwowa, warstwa z włókniny polipropylenowej paroprzepuszczalność: 3000 g/m2/24 h wymiary: 1,5 x 50 m, w rolce 75 m2 5,5 zł/m2 1237 zł za całość

SAINT-GOBAIN ISOVER POLSKA, Stopair Folia paroizolacyjna, stabilizowana paroprzepuszczalność: 0,6 g/m2/24 h wymiary: 1,9 x 53 m, w rolce 102,29 m2 2,6 zł/m2 520 zł za całość

źródło: http://www.budujemydom.pl/

Dachy zielone

Dachy odwrócone

Dachy odwrócone - do niedawna rzadko spotykane na naszym rynku - w przeciągu ostatnich kilku lat stają się coraz bardziej popularne. Z jednej strony oczekiwania inwestorów i użytkowników, z drugiej wciąż poszerzana oferta materiałów i technologii hydroizolacyjnych pozwalają na realizację projektów oryginalnych, ciekawych, urozmaicających nasze otoczenie.

Czym są
Cechą wyróżniającą dachy odwrócone jest umieszczenie izolacji przeciwwodnej na dole systemu. Powodem dla takiego rodzaju konstrukcji mogą być względy estetyczne bądź specyfika przeznaczenia obiektu. Szczególnie chętnie stosuje się tego typu pokrycia tam, gdzie w pobliżu są budynki wyższe, zapewniające widok na omawiany dach (zwłaszcza gdy należą do tego samego właściciela). Dobrze zaprojektowany i umiejętnie wykonany dach odwrócony to w takich wypadkach prawdziwa ozdoba obiektu. Ze względu na wysokie wymagania nie zaleca się stosowania izolacji wodochronnej w systemie jednowarstwowym.
Firma Icopal proponuje dwie warstwy papy Icopal Base 400 P (z przesunięciem ich względem siebie o połowę szerokości rolki) lub w szczególnych przypadkach papę Icopal Base 400 P jako warstwę spodnią i Icopal Membrane 501 P jako warstwę wierzchnią izolacji (również z przesunięciem).

Możliwości zastosowań
Najczęściej spotykanym rodzajem dachu odwróconego jest dach zielony. Na takim dachu przykrycie izolacji wodoszczelnej warstwą ziemi umożliwia stworzenie terenu zielonego - od samego tylko trawnika aż do wysokich roślin ozdobnych. Poza oczywistymi korzyściami estetycznymi i funkcjonalnymi (np. tereny rekreacyjne) dach zielony ma szereg zalet natury technicznej. Latem, przy silnym nasłonecznieniu, warstwa wilgotnej ziemi obniża temperaturę dachu oraz osłania przed promieniowaniem UV. Dzięki temu izolacja bitumiczna starzeje się wolniej, a co za tym idzie -trwałość pokrycia jest o wiele dłuższa. Z kolei zimą budynek jest lepiej chroniony cieplnie. Na dachu zielonym nie tworzą się także kałuże, gdyż woda wsiąka w pokrycie, stanowiąc naturalne nawodnienie dla roślinności.
Innym rozwiązaniem są tarasy pozbawione zieleni, pokryte np. otoczakami, wśród których można stosować płyty chodnikowe.

Wymagania
Specyfika dachów odwróconych stawia przed projektantem i wykonawcą wysokie wymagania, co może powodować dodatkowe koszty. Najistotniejszym problemem związanym z projektowaniem dachów zielonych jest ich duży ciężar - konieczny do uwzględnienia w konstrukcji nie tylko dachu, ale całego budynku. Z tego też powodu nie zawsze jest możliwe zastosowanie dachu odwróconego na obiekcie już istniejącym, nie zaprojektowanym specjalnie z myślą o takim pokryciu. Kolejne utrudnienie to większa odpowiedzialność za jakość izolacji wodoszczelnej - zarówno jeśli chodzi o staranność wykonania, jak i kontrolę. Ułożenie na papie dalszych warstw systemu znacznie podnosi koszty ewentualnych napraw izolacji wodoszczelnej - trzeba bowiem wtedy zdejmować wszystkie warstwy.

Izolacja termiczna
Istnieje możliwość różnego umieszczenia izolacji termicznej w dachu odwróconym. Rozwiązanie prostsze to izolacja termiczna pod wodoszczelną. Nadają się do tego izolacje mineralne, styropian lub pianki, które najczęściej mocuje się do podłoża mechanicznie. Ułożenie izolacji termicznej na papie wymaga zastosowania materiałów odpornych na wilgoć - najczęściej styropianu ekstrudowanego (o zamkniętych porach) lub pianek poliuretanowych. Przy takim układzie warstw izolacji termicznej na ogół nie mocuje się mechanicznie, a jedynie obciąża (balastuje) otoczakami.
Izolacje piętrowych parkingów, czy stosowane w drogownictwie izolacje płyt pomostowych i wiaduktów to także systemy odwrócone.

Autor: Waldemar Rafalski, Icopal

Artykuł pierwotnie ukazał się w miesięczniku DACHY nr 02/2000
www.klubdachy.pl

Koszty dachu - fakty i mity

Wypowiedzi dotyczące cen dachówek pochodzące z ust inwestorów i fachowców są bardzo często nieprecyzyjne i subiektywne. Również w prasie fachowej pojawiają się różnego rodzaju porównania, zawierające stwierdzenia typu: "dodatki do dachówki - 40% koszt całego dachu" lub "koszt krycia dachu dachówką A jest wyższy od dachówki B o 30%".

Stwierdzenia takie nie zawsze odpowiadają prawdzie. Prawdziwe mogą okazać się wtedy, gdy mowa jest o jednym, konkretnym dachu. Bezsensowne są również zdania mówiące o średnim dachu i jego koszcie: nie ma średnich domów, nie ma średnich dachów! Jak porównać dach z dwoma prostymi połaciami o pow. 100 m2 i kopertowy, o powierzchni 600 m2 z naczółkami i sześcioma lukarnami? Jaka powinna być powierzchnia dachu, żeby mół on być uznany za "średni"? Należy zadać sobie więc pytanie, czy w przypadku kosztorysowania pokryć dachowych można pokusić się o pewne uogólnienia, czy można mówić o kosztach (miarodajnych i zbliżonych do rzeczywistych kosztów) jeszcze przed opracowaniem projektu i przystąpieniem do robót?
Odpowiedź brzmi: tak, ale tylko do pewnego stopnia.

Dla lepszego zrozumienia problemu posłużmy się przykładem domów o identycznym projekcie - każdy z nich posiada dach kopertowy z kilkoma lukarnami. Jako pokrycie inwestorzy wybrali dachówki cementowe i poprosili o wycenę dwie niezależne firmy handlowe. Każdy z inwestorów wskazał dachówkę konkretnego producenta przy czym katalogowa cena produktu A była wyższa od ceny produktu B o ok. 5%.
Po porównaniu kosztorysów okazało się, że dach pokryty dachówką B (tańszą) kosztuje więcej niż dach pokryty dachówką A (droższą). Liczba dachówek podstawowych była taka sama, podobnie z gąsiorami i dachówkami kształtowymi. Odwrócenie proporcji cenowych wynikło z zastosowania innych elementów uzupełniających (uszczelki pod gąsiory, kosze, wsporniki łat, elementy wentylacyjne okapu itd.).
Jedna firma zaproponowała do droższej dachówki najtańsze na rynku akcesoria uzupełniające, a druga - do tańszej dachówki wybrała droższe akcesoria. Ten przykład pokazuje, jak różne mogą być kosztorysy tego samego dachu, i to nawet mimo faktu, iż będzie on pokryty jednym materiałem.

Podstawa porównania kosztorysów
Spróbujmy wymienić założenia, będące podstawą do porównania wstępnych kosztów pokrycia dachu różnymi materiałami:
1. Cały czas pod uwagę brany jest tylko jeden, zawsze ten sam dach.
2. Obliczenia powierzchni połaci, długości kalenic, długości koszy itd. liczone są z tą samą dokładnością (dwie osoby, dwie firmy mogą jeden projekt policzyć nieco inaczej, choćby z powodu niedokładności w odczycie rysunku).
3. Kalkulacja zawiera takie same ilości elementów (np. producenci dachówek ceramicznych podają zapotrzebowanie w ilości ok. 10 szt/m2 - czyli może to być zarówno 9,5, jak i 10,5 sztuki - ważne jest, żeby planowane zużycie było zbliżone).
4. W przypadku produktów podobnych (np. dachówek cementowych pochodzących od różnych producentów, czy też ceramicznych oraz blachodachówek i dachówek bitumicznych) użyty będzie ten sam osprzęt.


Ile materiału?
Gdy kosztorys jest już gotowy, klient kupuje materiał. Jako koszt dachu w znacznym stopniu determinuje koszt materiału, zasadniczym dla niego pytaniem jest, czy materiału wystarczy (ewentualnie czy nie jest go za dużo)?
Wielkości te zależą z jednej strony od założeń przyjętych do kosztorysowania, z drugiej natomiast ręki dekarza - jego fachowości i sposobu pracy.

Oto kilka szczegółów wpływających na globalny rzeczywisty koszt materiałów potrzebnych do pokrycia dachu:
- dachówki cementowe i niektóre ceramiczne można przesuwać względem siebie. Jeśli przyjmiemy, że granice przesunięcia, czyli różnica między maksymalnym a minimalnym rozstawem łat wynosi ok. 3,0-3,5 cm przy średnim rozstawie łat ok. 33 cm, to okazuje się, że układając 10 rzędów dachówek możemy to zrobić z tolerancją 1 rzędu dachówek. 10 rzędów dachówki to krokiew o długości jedynie nieco ponad 3m; w miarę zwiększania się długości krokwi zyskać można następne rzędy dachówek: krokiew długości 6 czy 7 m to np. dwa rzędy dachówki (To, czy inwestor wykorzysta ten fakt, nie powinno jednak zależeć jedynie od chęci zmniejszenia kosztów. Lepiej poradzić się dekarza, który wyrazi opinię, czy nie wpłynie to na funkcjonowanie pokrycia).
- Projekty (rzuty dachów i widoki elewacji) są zazwyczaj wykonywane w skali 1: 100. Pomyłka w odczycie na papierze o 1 mm oznacza na dachu 10 cm. Pozornie nie jest to dużo, lecz może być powodem zaokrąglenia do pełnych rzędów dachówki w górę bądź w dół przy rozmierzaniu łat na dachu.
- Nierzadko zdarza się, że rzeczywista długość krokwi jest inna niż wynika to z rysunków.
- Cieśla zrobił nieco inne spadki na dachu, niż to wynika z projetu - odchylenia mogą wynosić jedynie 2-3st, a ma to znaczenie zwłaszcza przy dużych nachyleniach: proszę podzielić rzut krokwi - np. 6m - przez cosinus 33st i 30st. (lub cosinus 61st. i 60), po czym obliczyć różnicę.
- Obróbki blacharskie wykonuje się, biorąc pod uwagę zawsze rzeczywiste wymiary np. deski czołowej, attyki czy też innego elementu wymagającego obrobienia. Nikt nie może z góry określić, czy pas podrynnowy będzie wykonany z pasa blachy szerokości 20 czy może 30 cm. Zależy to bowiem od konkretnego przypadku.

Materiał tańszy i droższy
Wyjaśniliśmy już, dlaczego przy kosztorysowaniu pokryć dachowych należy unikać wypowiedzi o średnich kosztach pokrycia dachu.
Teraz możemy spróbować pokusić się o wyciągnięcie ewentualnych wniosków odnośnie tego, jaki materiał pokryciowy jest droższy, a jaki tańszy. W tym celu sporządzimy kosztorysy kilku dachów pokrytych różnym materiałem. Dachy będą coraz bardziej skomplikowane, ale ich rzuty poziome będą miały prawie identyczne wymiary. Przekonamy się, jaki będzie globalny koszt materiałów do pokrycia dachu i jaką jego część pochłonie dachówka podstawowa.

źródło: http://www.dachy.org

WŁÓKNO-CEMENT - sprawdzony materiał na dach

Włókno-cement jest materiałem znanym od dawna. Około roku 1900 Austriak Ludwig Hatschek wynalazł i wprowadził technologię opartą na wykorzystaniu cementu i niepalnej kopaliny - azbestu. Dobrze w pamięci mamy jeszcze obraz całych miasteczek i wsi pokrytych falistymi płytami eternitowymi, o różnych profilach tzw."niskiej i wysokiej fali". Były to jedyne powszechnie dostępne w latach 70 i 80-tych pokrycia dachowe, które pomimo zawartości szkodliwego azbestu świetnie spełniały rolę trwałego pokrycia dachowego. Do tej pory w wielu miejscach Polski można spotkać budynki, których dachy pokryte są eternitem azbestowym.

Dzisiejsza produkcja włókno-cementu została znacznie udoskonalona, tak, aby powstały wyrób dorównywał jakością najlepszym materiałom pokryciowym dostępnym na rynku.
Jedynym w Polsce producentem falistych płyt włóknisto-cementowych jest firma Izopol z Trzemeszna, której intensywne prace nad procesem technologicznym zaowocowały powstaniem nowych, spełniających najwyższe oczekiwania jakościowe, wyrobów.

Dachowe faliste płyty włóknisto-cementowe Eurofala nowej generacji dostępne są w standardowych długościach: 1250mm, 1875mm, 2500mm, niezmiennej szerokości 1120mm i jednakowym profilu fali dla wszystkich płyt.

Powierzchnia jest gładka i równa, od spodu zabezpieczona antiblockiem. Płyty produkowane są jako niemalowane - w kolorze naturalnym szarym oraz malowane w kolorze czerwonym, ceglastym, brązowym, grafitowym, zielonym i niebieskim. Są elastyczne, oraz spełniają najwyższe normy wytrzymałościowe i jakościowe. Przekrój poprzeczny w kształcie fali, oraz zbrojenie włóknami PVA zapewniają wytrzymałość na naprężenia powstające w czasie eksploatacji, oraz wszelkie obciążenia (np. czapy śnieżne zalegające na dachach zimą).
Wyroby włókno-cementowe mają niezwykle cenne właściwości. Charakteryzuje je wysoka odporność na zmienne warunki klimatyczne (śnieg, deszcz, mróz, upały) i związki chemiczne. Są odporne na procesy gnicia i butwienia, a także porastanie grzybami.
Ponadto są niepalne, nieprzemakalne, odporne na sole, potas, amoniak, chlor. Atest higieniczny włókno-cementu nie stawia żadnych wymagań przy stosowaniu i pracach związanych z wyrobami włóknisto-cementowymi.

Włókno-cement jest materiałem niezwykle łatwym w obróbce i montażu. Można go sprawnie i szybko zamontować na dachu przy użyciu wkrętów do drewna, wkrętów samowiercących, lub haków do podwieszania płyt (w zależności od rodzaju konstrukcji dachu). Punkty montażowe zabezpiecza się dostosowanymi kolorystycznie kapturkami ochronnymi. Mocowanie do konstrukcji dachowej przypada na grzbiet 2 i 6 fali uwzględniając kierunek montażu. Rozstaw łat jest uzależniony od długości stosowanych płyt a wielkość zakładu od kąta nachylenia dachu. Z jednego arkusza płyty można, więc pokryć (w zależności od długości płyt i nachylenia dachu) od 1,14 do 2,44 m2. Minimalny spadek połaci dachowej przy stosowaniu wyrobów włóknisto-cementowych wynosi 12st.

Płyty faliste włóknisto-cementowe nie wymagają żadnej pielęgnacji i zabiegów konserwujących podczas eksploatacji. Ich trwałość szacowana jest na kilkadziesiąt lat, a gwarancja, jakiej udziela producent obejmuje okres 15 lat.
Włóknisto-cementowe płyty faliste, oraz akcesoria wykończeniowe dostępne są w sieci sprzedaży na terenie całego kraju.
Szczegółowe informacje dostępne są na stronach internetowych producenta: www.izopol.pl .

źródło: Klaudia Malinowska, Izopol S.A.

Blachodachówki

Blachodachówki, czyli blachy wyprofilowane na podobieństwo tradycyjnych dachówek, są lekkie, ładne i - przeważnie - niedrogie.

Blachodachówki, czyli blachy dachówkowe można układać na prawie każdym dachu. Nie ma żadnych ograniczeń co do rodzaju i wieku budynku, a dach może mieć całkiem niewielkie nachylenie lub być bardzo stromy.

Na prawie płaskie i na bardzo strome

Minimalne nachylenie dachu, na którym można ułożyć blachodachówkę, zależy od wielkości elementów pokrycia i wynosi:

9 st., jeśli mają to być duże arkusze;

17 st., jeżeli będzie to jednomodułówka, czyli panele, które odpowiadają jednemu rzędowi dachówek.

Prawie nie ma natomiast ograniczeń co do nachylenia maksymalnego - może to być nawet 90 st. Z blachodachówki można więc ułożyć na przykład pokrycie daszku lukarny, ale też obróbkę jej ścian bocznych. Na połaciach o niewielkim pochyleniu blachodachówka sprawdza się dzięki zapewniającym szczelność złączom podłużnym. Na połaciach bardzo stromych zaś - dzięki lekkości i sposobowi montażu, który polega na przykręcaniu do łat.

Na proste i skomplikowane

Skomplikowanie połaci dachowej nie przeszkadza w stosowaniu blach dachówkowych. Oczywiście, im więcej załamań na dachu krytym dużymi arkuszami, tym więcej będzie odpadów pozostałych po odcięciu kawałków arkuszy i tylko część z nich uda się wykorzystać w innych miejscach dachu. Dlatego kiedy kupuje się materiał, warto mieć na względzie zoptymalizowanie ilości, długości oraz położenia arkuszy. Większość sprzedawców korzysta w tym celu ze specjalnego programu komputerowego, a następnie dostarcza na budowę arkusze dobrane i przycięte na długość do konkretnego dachu - na budowie pozostaje tylko dociąć skosy arkuszy.

Na nowe i stare

Blachodachówki nadają się do stosowania nie tylko na nowych, ale i na starych dachach, poddawanych renowacji.

Bez zdejmowania starego pokrycia. Jeśli konstrukcja starego dachu jest mocna, blachę można położyć na starym pokryciu (każdym z wyjątkiem dachówek). Do mocowania blachodachówek na takim podłożu mogą służyć albo kontrłaty i łaty mocowane przez stare pokrycie do konstrukcji dachu, albo specjalne łączniki renowacyjne, umożliwiające podniesienie nowej konstrukcji ponad starą.

Uwaga! Jeśli starym pokryciem jest uszkodzona (nieszczelna) papa, pod blachodachówkę trzeba ułożyć folię wysokoparoprzepuszczalną.

W miejsce starego pokrycia. Zdjęcie starego pokrycia umożliwia sprawdzenie, czy konstrukcja pod spodem jest w dobrym stanie i czy rozstaw istniejących łat pasuje do naszego modelu blachodachówki. Jeżeli nie - stare łaty trzeba zerwać, a następnie przybić nowe we właściwym rozstawie lub po prostu dołożyć łat, aby uzyskać żądany rozstaw. Blachy dachówkowe muszą być bowiem podparte pod każdym przetłoczeniem (modułem), czyli co 350 lub 400 mm.

W prawie każdych warunkach

Popularne obecnie kolorowe blachodachówki to blachy stalowe ocynkowane (rzadziej aluminiowe), powleczone tworzywem sztucznym. Tworzywowe powłoki nie tylko nadają barwę pokryciu, lecz przede wszystkim znacznie poprawiają jego odporność na szkodliwe działanie czynników zewnętrznych. Blachy powlekane można stosować niemal wszędzie, z wyjątkiem rejonów:

silnie uprzemysłowionych o wyjątkowo dużym zanieczyszczeniu tlenkiem siarki i dużej agresywności środowiska;

nadmorskich o średnim i dużym zasoleniu (np. w Polsce w odległości do kilkuset metrów od brzegu Morza Bałtyckiego).

Oprócz powlekanych, na rynku dostępne są też blachodachówki z posypką. Ich stalowy rdzeń pokryty jest alucynkiem oraz warstwą kruszywa ceramicznego lub mineralnego. Dzięki temu blachodachówki te do złudzenia przypominają dachówki; niektóre z nich imitują też gont drewniany albo bitumiczny. Są one bardzo trwałe, cięższe i sztywniejsze niż zwykłe blachodachówki. Dobrze tłumią odgłosy deszczu. Zwykle sprzedaje się je w formie jednomodułowej.

Jak montować

Pokrycia z blachodachówki układa się dość szybko. Arkusze mocuje się do łat drewnianych lub stalowych za pomocą wkrętów samonawiercających. Oprócz arkuszy blachy mocowane są również obróbki - część przed położeniem blachy (pasy nadrynnowe), część po jej ułożeniu (wiatrownice, gąsiory).

W trakcie montażu należy zwracać uwagę na opiłki metalu powstające podczas cięcia i przykręcania blach. Trzeba pilnować, żeby były szybko usuwane z połaci dachu i nie wbijały się w powłokę, bo to może zapoczątkować korozję blachy. Po skończonym montażu dobrze jest dach obejrzeć i dokonać tzw. malowania uzupełniającego, to znaczy zaprawić ewentualne rysy i zadrapania, które mogły powstać podczas montażu. Oczywiście, są dobre i doświadczone ekipy dekarskie, które potrafią ułożyć blachę tak, że zadrapań prawie nie ma.

Jak dbać o dach

Kiedy pokrycie jest już ułożone i ma zaprawione ewentualne zadrapania, nie wymaga już żadnych dodatkowych zabiegów ochronnych. Zazwyczaj deszcze spłukują z pokrycia większość zanieczyszczeń, czasem tylko trzeba sprzątnąć z niego liście i gałęzie, które zalegają w koszach i załamaniach połaci. Takie miejsca dachu, podobnie jak systemy rynnowe, należy czyścić przynajmniej raz w roku.

Na powlekanej powierzchni dachu śnieg z reguły się nie utrzymuje. Jeśli jednak zdarza się nam zgarniać go z dachu, trzeba pilnować, aby używanymi do tego narzędziami nie zadrapać malowanej powłoki pokrycia.

Co kilka lat powierzchnię dachu należy sprawdzić - czy na przykład spadające gałęzie, żołędzie lub kasztany nie zarysowały powłoki zewnętrznej blachy. Jeśli tak się stało, uszkodzone miejsce trzeba umyć łagodnym detergentem, wysuszyć i zamalować farbą zaprawkową (dostępne w małych opakowaniach po 100 ml, z odpowiednim pędzelkiem). Po upływie okresu przewidywanej eksploatacji dachu można pomalować go na nowo (rdzeń blachy i ocynk są najczęściej nienaruszone) odpowiednimi farbami podkładowymi i nawierzchniowymi, zmieniając - jeśli chcemy - jego kolor.

Arkadiusz Krześniak

źródło: http://dom.gazeta.pl/Ladny-Dom/1,61602,2733193.html

Dachówki ceramiczne

Wybieramy dachówkę

Decydując się na ułożenie na dachu pokrycia ceramicznego wiele osób stanie zapewne przed dylematem wyboru kształtu dachówki.
Charakter budynku czy też koncepcja architektoniczna niejednokrotnie sugeruje inwestorowi użycie pewnych typów dachówek. Konkretne modele czasem narzucają się wręcz niejako samoistnie.


Na naszym rynku obecnych jest wielu producentów dachówek ceramicznych, zarówno polskich, jak i zagranicznych. Ich oferta jest nadzwyczaj bogata. Można wybierać w kształtach i przebierać w kolorach oraz powłokach. Wśród dachówek ceramicznych wytwarzanych przez różne zakłady produkcyjne doszukiwać się można oczywiście różnic, ale i pewnych podobieństw. Dachówka leżąca na dachu czasem jest nie do rozpoznania i dopiero po obejrzeniu pojedynczej sztuki okazuje się, z jakiego zakładu produkcyjnego pochodzi.
Wśród tego ogromu kształtów i modeli wyłonić jednak można pewne typy dachówek bardzo do siebie podobnych lub wręcz identycznych. Aby rozjaśnić nieco obraz posegregujmy więc dachówki w grupy. Pamiętajmy jednak, że producentów jest wielu i każdy z nich ma nieco inne rozwiązania techniczne konkretnych modeli dachówek. Każde zdjęcie zamieszczone poniżej przedstawia jeden typ dachówki, ale wytwarzany
przez różnych producentów.


Typ: Dachówki karpiówki

Jest to najstarsza forma dachówki ceramicznej. Jak podają źródła archeologiczne, znana jest od około 5 000 lat. Najbardziej popularny obecnie model to dachówka o szerokości 18 cm, długości 38 cm i o zaokrąglonym u dołu wykroju. Istnieje cała gama najróżniejszych modeli karpiówek z różnymi wykrojami i o różnych wymiarach - np. malutka dachówka wieżowa. Istnieją w końcu dachówki o profilowanej powierzchni, jak np. karpiówki berlińskie. Zawsze jednak bez trudu można rozpoznać, że jest to karpiówka.
Karpiówki na dachu układać można na dwa sposoby. Jedna metoda to pokrycie "w łuskę", gdzie każdy rząd dachówek wisi na pojedynczej łacie. Druga to "w koronkę", gdzie na jednej łacie wiszą dwa rzędy dachówki przesunięte względem siebie o pół dachówki.
Dachy kryte karpiówkami sprawiają wrażenie delikatnych i lekkich, mimo że ciężar metra kwadratowego takiego pokrycia jest w rzeczywistości jednym z najwyższych spośród wszystkich pokryć.


Typ: Dachówki holenderki

Dachówka holenderka jest też nazywana dachówką "esówką", a to z racji jej charakterystycznego przekroju poprzecznego, przypominającego literkę S. Najstarsza forma tej dachówki pozbawiona jest tzw. zamków. Dachówki te mają głęboki, ale delikatny światłocień.



Typ: Dachówki holenderki płaskie

Ten typ nazywany bywa również dachówką rzymską. Jest to spłaszczona dachówka holenderka z wyraźnymi zamkami. W zależności od konkretnego producenta czy też modelu dachówki, inne są proporcje części spłaszczonej (czasem wręcz zupełnie płaskiej) oraz wypukłej fali. Światłocienie na połaciach z tej dachówki są niewielkie i harmonijne.


Typ: Dachówki marsylki

Dachówki marsylki nazywane bywają także dachówkami falsowymi lub falsowymi z podwójną muldą. Jest to jeden z najstarszych typów dachówek zakładkowych. Charakteryzują się dwoma równoległymi wgłębieniami i ostrymi, wyrazistymi światłocieniami.


Typ: Dachówki suwakowe

Dachówki te nazywane są też reńskimi bądź renowacyjnymi. Ich cechą wspólną jest wyjątkowo duża tolerancja nasuwania jednej dachówki na drugą. Są to dachówki o lekko wklęsłym profilu, dające niewielkie i subtelne światłocienie.



Typ: Dachówki romańskie

Dachówki romańskie nazywane też są dachówkami śródziemnomorskimi, toskańskimi czy też greckimi. Charakteryzują się wąską i płaską częścią środkową oraz wyraźnym, ostro zarysowanym wysokim wysklepieniem fali, podkreślonym przez głęboki światłocień.



Typ: Dachówki zabytkowe

Tutaj zakwalifikować można kilka podtypów produkowanych w mniejszych ilościach niż pozostałe grupy. Do grupy tej zalicza się na przykład klasyczne dwuczęściowe dachówki mnich-mniszka oraz masywne i ciężkie dachówki klasztorne. Jest oczywiście cała masa kształtów dachówek wytwarzanych na zamówienie na odnawiane pojedyncze zabytkowe dachy.
Do grupy tej z powodzeniem zakwalifikować można by również karpiówki, marsylki czy holenderki, ale tworzą one odrębne duże grupy.



Typ: Dachówki nowoczesne

Dachówki nowoczesne to z jednej strony nowe, nietypowe kształty dachówek, a z drugiej pewien trend panujący wśród producentów. Nietypowe, ciekawe kształty dachówek często tworzą odrębne typy. Stosowanie ich w przemyślany sposób na dachach dawać może piękne efekty.
Nowa jest też tendencja do wytwarzania dachówek wielkoformatowych o coraz to potężniejszych gabarytach. Jednak duża czy też ogromna np. "holenderka płaska" zawsze będzie holenderką płaską.


Nieco techniki

Niebagatelną kwestią przy wyborze dachówki jest kąt pochylenia połaci dachu na którym ma być położona.
Każdy model dachówki ma tak zwany minimalny zalecany kąt pochylenia połaci. Jest to kąt, powyżej którego dachówka jest teoretycznie szczelna. Dane te znajdują się w kartach technicznych producentów. Nie znaczy to jednak, że danego modelu dachówki nie można układać na dachu pochylonym pod nieco mniejszym kątem. Można to uczynić, stosując jednak pewne dodatkowe zabezpieczenia pod dachówką. Dla wielu modeli dachówek producenci określają również minimalny dopuszczalny kąt pochylenia połaci - ten z kolei jest już nieprzekraczalny.
Czyli jak w życiu - wszystko w granicach rozsądku.

Artykuł pierwotnie ukazał się w miesięczniku DACHY
www.klubdachy.pl

Dachówki cementowe

Dachówki cementowe do złudzenia przy-pominają ceramiczne. Są jednak nieco większe i lżejsze. Ich najważniejszą zaletą jest cena - są tańsze od pokryć cera-micznych. Dlatego dla osób przywiązanych do tradycji, którym marzy się dom z czerwoną dachówką, pokrycie cementowe może być właściwym rozwiązaniem.

Dachówki cementowe zaliczają się do pokryć ciężkich, trwałych, mrozoodpornych i niepalnych. Produkowane dawniej miały szarą barwę i były mało wytrzymałe. Dzisiaj, dzięki starannie dobranym surowcom i nowoczesnym metodom wytwarzania, mogą służyć przez wiele lat, zapewniając wysoką szczelność dachu i odporność na warunki atmosferyczne.
Podstawowym surowcem do wyrobu tych pokryć jest wyselekcjonowany piasek kwarcowy, cement
i woda. Większość obecnie produkowanych dachówek cementowych jest barwiona w masie i dodatkowo malowana powierzchniowo farbami akrylowymi. Dachówki barwi się naturalnymi pigmentami, które są nierozpuszczalne w wodzie, odporne na działanie promieni słonecznych i zmiany tempera-tury. Powłoki akrylowe są nanoszone na dachówkę dwu- lub trzykrotnie. Powłoka nadaje jednolity kolor, zwiększa mrozoodporność, zabezpiecza przed porastaniem mchem, dachówki mają gładszą powierzchnię i małą podatność na zabrudzenia. Dzięki farbie akrylowej, eliminuje się różnice w odcieniach dachówek, które wynikają z koloru dodawanego cementu. Dachówki cementowe są dostępne w kilku podstawowych kolorach, mogą być matowe, półmatowe lub z połyskiem. Jest także możliwość zamówienia kolorów specjalnych. Wiąże się to jednak z odpowiednią dopłatą, często jest to 30% ceny podstawowej.

Dane techniczne:

• wymiary (długość x szerokość): 420 x 330, 335, 343 mm
• masa 1 dachówki: 4-4,5 kg
• masa 1 m2 pokrycia: 36-49 kg

Dachówki cementowe zaleca się jako pokrycie dachu o kącie nachylenia od 22° do 65°. Jednak przy zastosowaniu odpowiednich zaleceń mogą być układane na dachach o dowolnym kącie nachylenia. Poniżej 22°, zalecany jest mały rozstaw łat oraz ułożenie pokrycia na pełnym deskowaniu z papą. Natomiast na stromych dachach dachówki należy dodatkowo mocować. Przy nachyleniu dachu po-wyżej 65° należy mocować wszystkie dachówki. Przy mniejszych kątach pochylenia mocowanie dachówek połaciowych jest uzależnione przede wszystkim od lokalnych warunków klimatycznych (na przykład od przeciętnej siły wiatru). Niezależnie od kąta nachylenia połaci należy mocować: wszystkie dachówki w rzędach i kolumnach skrajnych, przylegające do naroży i koszy oraz do elementów wystających ponad dach. Mocowane muszą być również dachówki, które pełnią dodatkową funkcję na dachu na przykład dachówki wentylacyjne, antenowe, przejściowe itp. Szczegółowe zalecenia zarówno co do podkładu, na którym mają być ułożone dachówki jak i sposobu mocowania są określane w instrukcjach montażu.

Najczęściej spotykane formy dachówek cementowych:

pojedyncza esówka - element małoformatowy, stosunkowo lekki, o falistej linii łagodzącej połać dachu;

podwójna esówka - o asymetrycznej, falistej formie tworzącej dach
o tradycyjnym wyglądzie, z charakterystyczną grą światła i cieni na powierzchni;

podwójna rzymska - dachówka o klasycznej formie

staroniemiecka -oryginalny kształt, stosowany najczęściej na obiektach zabytkowych

karpiówka - o płaskiej formie z dolną krawędzią prostą lub owalną i dwóch sposobach ułożenia - w łuskę lub w koronkę.

Rozwiązania systemowe i akcesoria

Najwięksi producenci pokryć cementowych oferują nie pojedyncze elementy pokrycia lecz całe systemy dachowe. Obok dachówek podstawowych dostę-pne są kształtowe: gąsiory, dachówki wentylacyjne, szczytowe, kalenicowe, antenowe, pod ławę kominiarską itp. oraz elementy uzupełniające: obróbki, taśmy, uszczelki wentylacyjne i grzebienie okapu. Dzięki tym rozwiązaniom, w miejscach gdzie dawniej trzeba było przyciąć dachówkę, wykonać obróbkę blacharską, obecnie stosuje się idealnie dopasowane i ukształtowane dachówki. Kompletny asortyment dachowy ułatwia wykonanie pokrycia i poprawia wygląd dachu - nie ma na nim obcych, dorabianych elementów. Należy jednak liczyć się z tym, że kupienie kompletnego systemu dachowego znacznie podnosi cenę pokrycia.

Jak układać?

Dachówki cementowe układa się niemalże tak samo jak ceramiczne na ruszcie z łat i kontrłat. Zapewnia to odpowiednią wentylację pomiędzy dolną powierzchnią dachówek a warstwą wstępnego krycia. Kontrłaty powinny mieć przekrój minimum 25 x 38 mm. Przekrój łat zależy od rozstawu krokowi. Dla przykładu przy rozstawie krokwi 0,75 m przekrój łat powinien mieć 28 x 48 mm, dla rozstawu 1,10 m - 40 x 60 mm. Rozstaw łat zależy od długości dachówki i długości całej połaci dachu (odstęp między łatami musi być jednakowy) oraz od spadku dachu (im mniejszy kąt pochylenia tym większy zakład dachówek a mniejszy rozstaw łat).

Zasady układania:

• Układanie rozpoczyna się od najniższego prawego rogu połaci dachowej.
• Próbnie układa się pierwszy, skrajny rząd dachówek, aby sprawdzić podział długości dachu.
• Od strony prawego szczytu należy ułożyć trzy kolumny dachówek, sprawdzając sznurem prostopadłość krawędzi.
• Następnie układa się dwa rzędy dachówek pod kalenicą.
• Po sprawdzeniu odległości mocuje się każdą dachówkę w dwóch rzędach i kolumnach na wszystkich skrajnych bokach dachu.
  
  

Na co zwrócić uwagę?
Decydując się na pokrycie cementowe, trzeba liczyć się z tym, że dachówka przywieziona na budowę nie będzie tak idealna jaką widzi się na wystawach w sklepie. Jednak tylko niektóre wady ją dyskwalifikują. Podstawą do reklamacji mogą być fabryczne pęknięcia, odpryski lub pęknięcia na dachówce, która będzie ułożona w widocznym miejscu na dachu. Jeśli znajdzie się w partii kilka dachówek z nadtłuczonymi rogami można wykorzystać je przy koszu, gdzie i tak wymagają przycięcia.
Dachówka pod wpływem czynników atmosferycznych zmienia odcień. Dachy sąsiadujących budynków kryte w dużym odstępie czasu na przykład roku, mogą różnić się odcieniem. Zdarza się, że po jakimś czasie ujednolicą się, ale gwarancji na to nie ma. Podczas przewozu lub rozładunku materiału może się zdarzyć, że dachówki się poocierają. Otarcia widoczne z bliska, nie wpływają na wygląd pokrycia.

Jak dbać o dachówki?

Po dłuższym okresie eksploatacji na pokryciu może pojawić się:

• osad wapienny - zwykle pod wpływem czynników atmosferycznych sam się wypłukuje. Ten proces można przyspieszyć, stosując specjalnie do tego przeznaczone preparaty lub rozcieńczony kwas solny. Jednak trzeba liczyć się z tym, że takie zabiegi mogą nieznacznie zmienić odcień oraz fakturę pokrycia (na bardziej chropowatą).
• mech - przed porastaniem zabezpiecza farba akrylowa, którą warto co pewien czas odnawiać, aby nie straciła swoich właściwości. Farbę można kupić u producenta dachówek. Dachówki nie malowane można zabezpieczyć bezbarwnym preparatem, przeznaczonym specjalnie do pokryć tego typu. Jeśli dachówki zarosły już mchem, oczyszcza się je preparatem do usuwania mchów i spłukuje wodą.

Producenci często proponują jako materiały uzupełniające także farby, preparaty i środki przydatne do konserwacji pokrycia i eliminacji ewentualnych błędów wykonawczych.

autor: Ewa Staszczyk

zdjęcia: Braas, Euronit, Unibet

data publikacji: 05.05.2003
źródło: http://www.e-dach.pl/1297_1985.htm

Wybór pokrycia dachu

Decyzja czym ma być pokryty dach zapada na etapie projektowania domu. Nie można jej zmienić ot tak sobie - w trakcie budowy, ponieważ takie posunięcie może pociągnąć za sobą poważne konsekwencje, z koniecznością ponownego zaprojektowania konstrukcji dachu włącznie. Dokonanie wyboru powinno się więc poprzedzić rozważeniem wszystkich istotnych czynników.

Wielu inwestorów wybierając pokrycie kieruje się jego wyglądem i ceną, a zapomina, że nie każde pokrycie nadaje się na każdy dach, że cena nie sprowadza się do kosztów ułożenia metra kwadratowego itd. Wybór pokrycia zależy od wielu uwarunkowań. Są to:

• kąt pochylenia dachu (to, czy dom ma dach zupełnie płaski, o małym czy dużym kącie nachylenia - im bardziej płaski dach tym bardziej szczelne musi być pokrycie)
• stopień skomplikowania dachu (elementy wielkoformatowe na duże płaszczyzny, mało-formatowe na małe płaszczyzny)
• trwałość
• lokalne warunki klimatyczne (przeciętna siły wiatru, natężenie opadów)
• ograniczenia wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Od wybranego pokrycia zależą:

• konstrukcja dachu czyli przekroje i rozstaw elementów
• elementy wstępnego krycia (na przykład to czy pod pokrycie konieczne jest ułożenie sztywnego poszycia)
  
  

źródło: http://www.e-dach.pl/1292_1417.htm